Íslam - fjórði hluti

Í stuttu máli sagt má segja að í dag sé íslam hinn ríkjandi átrunaður í öllum Miðausturlöndum, þ.e. í arabaheiminum, í Norður -Afríku og í löndum Sahara eyðimerkurinnar. Þar er þó Ísrael undantekning  og munum við fjalla um ástandið þar síðar. Íslömsk menningaráhrif teygja sig  yfir Vestur-Afríku, hluta Austur-Afríku eða allt þangað sem nú er .i.Kenya;, .i.Iran ;og A.i.fganistan;, Mið-Asíu-löndin , Norður og Norð-Austur Indland, .i.Malasíu; og .i.Indókína;. Á Indlandi stóð ríki múslíma  hvað hæst á valdatíma Mogulanna á 16. og 17. öld og þaðan er komin súfi stefnan sem er einskonar sambland af íslamskri eingyðistrú og hindúasið. Á suður landamærum Evrópu hertóku hersveitir múslíma  Konstantínópel árið 1453 eins og fyrr segir og síðar allan Balkanskagann . Var þá nafni Konstantínópel breytt í .i.Ístanbúl;, sem sagan segir að sé dregið af neyðarópi borgarbúa er þeir sáu Tyrki streyma inn í borgina, en það hljómaði svo “eis ten polin” á grísku. Undir Ottómönum í Tyrklandi sátu hersveitir múslíma síðast um  Vínarborg í lok 17. aldar.  Enn eru margir múslímar búsettir á Balkanskaganum og væri hægt að fjalla í löngu máli um þá hörmungarsögu sem þar hefur átt sér stað síðan á 16. öld.

         Sömuleiðis eru fylgendur  íslam stór og áberandi minnihlutahópur  í .i.Taílandi;, .i.Filipseyjum;, .i.Kína;, .i.Madagaskar;, og Tansaníu. Það má segja að hin íslömsku lönd myndi einskonar hálfmána frá Indónesíu í austri að Madagaskar á Afríkuströndinni í vestri enda eru þessi lönd oft kölluð lönd hálfmánans, en hálfmáninn er tákn íslam..

         Eins og sést á þessari upptalningu  liggja flest lönd múslíma utan sjálfs arabaheimsins þó að áhrif arabamenningarinnar séu auðvitað sterk, enda trúarrit íslam, Kóraninn, ritaður á arabísku. Fjölmennustu lönd hins múslímska menningarheims liggja í Suð-Austur-Asíu, þ.e. Indónesía, Pakistan og Bangaladesh.

         Íslam náði ekki aðeins skjótri útbreiðslu þegar í upphafi vegna dugnaðar araba í hernaði og upplausnarinnar sem ríkti í Evrópu og Persíu. Sjálfur átrúnaðurinn hafði líka margt fram að færa og boðskapurinn þjappaði Aröbum saman enda einfaldur og öllum skiljanlegur.  Múslímar lutu þannig einum leiðtoga, Múhameð, höfðu eitt  trúarrit sem allt byggði á, Kóraninn, og buðu fram skipulag og öryggi þegar upplausn ríkti í Evrópu vegna þjóðflutninga. En þó útbreiðsla hins múslímska þjóðskipulags hafi verið skjót, tók það auðvitað lengri tíma að fá hinar sigruðu þjóðir til þess að taka trúna. Meira að segja í þeim löndum við botn Miðjarðarhafsins er teljast kjarnasvæði íslam, er stór hluti þegnanna enn í dag kristinn og í löndunum sunnan Sahara berast kristnir þjóðflokkar og íslamskir á banaspjótum. Í öðrum löndum eru þeir sem játa íslam aðeins stór minnihluti, til dæmis á Balkanskaganum eins og átökin milli múslíma og kristinna þar hafa sýnt á undanförnum árum. Um þessar mundir sækir íslam hvað hraðast fram í Afríku og einnig meðal þjóðfélagshópa af afrískum uppruna í Bandaríkjum Norður-Ameríku.