Getur nær-dauða reynsla varpað ljósi á líf eftir dauðann?

„Nær- dauða-reynsla“ er grófleg þýðing mín á ensku skilgreiningunni Near death experience. Það er erfitt að skilgreina og skýra hvað átt er við með nær-dauða-reynslu. Með einhverjum fyrirvörum má þó segja þetta: Nær- dauða -reynsla er reynsla þess einstaklings sem hefur verið við dauðans dyr, hefur dáið í læknisfræðilegri merkingu, en hefur síðan snúið aftur til lífsins, verið endurlífgaður, og vitnar um að hann hafi verið einhversstaðar annars staðar en í myrku meðvitundarleysi hins dána líkama.

Það eru til fjölmargar reynslusögur sem lúta að þessu. Sumir segja svo frá að þeir hafi farið á einhvern hátt út úr líkamanum og séð sjálfa sig að ofan, horft niður úr loftinu á skurðarborðið, þar sem læknar börðust við að endurlífga dáinn líkamann. Þeir hinir sömu lýsa þessu ferðalagi meðvitundarinnar utan líkamans sem hægfara svifi, eins og hitastreymi sem ber þá upp og lætur þá svífa utan og ofan þess sem er að gerast í kringum þá. En svo eru önnur sem vitna um allt öðruvísi ferðalag. Þau segja svo frá að þau hafi ferðast á miklum hraða gegnum einhverskonar göng, oft í átt að sterkum ljóskjarna, stundum í átt að fjölskyldu og vinum sem hafa látist fyrir löngu.

Lýsing í smáatriðum

Sum þeirra sem upplifa sig svífandi yfir líkama sínum á skurðarborði geta stundum lýst í smáatriðum því hvað var um að vera í skurðstofunni. Hin, sem efast um að þessi reynsla hafi átt sér stað í raun og veru, benda gjarnan á að þarna hafi undirmeðvitund sjúklingsins líklegast verið að verki. Sjúklingurinn sé bara að „endurspila“ gamlar minningar úr kvikmyndum eða sjónvarpsþáttum eða fyrri reynslu sína af spítalavist. Það sé vísindalega sannað að meðvitundin geti ekki verið fyrir hendi utan líkamans. Þess vegna hljóti þessi reynsla að eiga sér eðlilega skýringu. Maðurinn sé aðeins tölva. Meðvitundi sé eins og tölvuforrit. Þegar rafmagn fer af tölvunni slokknar á forritinu.

Um allan heim eru samt til  frásagnir karla og kvenna sem búa að þessari reynslu. Frásagnir þeirra hafa margar verið skráðar og rannsakaðar og gefnar út. Slíkar rannsóknir voru sérstaklega viðamiklar á sjöunda og áttunda áratug síðustu aldar, þó nokkuð hafi dregið úr þeim síðan. Þá var líka mikill almennur áhugi á þessum málefnum, en fjarað hefur undan honum hin síðari árin. Svo nefnd sé ein þekkt rannsókn, þá gaf sálfræðingurinn Raymond Moody út rannsóknir sínar árið 1975 í bók sem hann nefndi „Life after life“, eða Lífið eftir lífið, en hún varð metsölubók og var meðal annars þýdd á íslensku. Þar ræddi Moody við fjölda sjúklinga og skráði sögu þeirra og reynslu.

Allir höfðu sjúklingarnir upplifað eftirfarandi að sögn Moody:

• Undarleg hljóð: Suð eða hringing samfara þeirri vissu að maður væri látinn.
• Frið og lausn undan þjáningu: Sú þjáning sem fylgdi sjúkdómi eða aðgerð sem sjúklingur gekkst undir hvarf um leið og meðvitundin yfirgaf líkamann. Alger friður fylgdi í kjölfarið.
• Meðvitund fyrir því að vera utan líkamans: Hinn deyjandi fékk þá tilfinningu að hann svifi út úr líkamanum – hann horfði á læknana að ofan, og honum leið vel.
• Göngin: Margir vitnuðu um göngin – að þeir löðuðust að dimmum göngum og fóru í gegnum þau á miklum hraða. Við endi ganganna skein bjart ljós.
• Ljósverur: Þegar komið var út úr göngunum sögðust sumir sjúklingar mæta látnum einstaklingum sem ljómuðu af innra ljósi. Gjarnan voru þetta látnir ástvinir sem komu til að taka á móti þeim.
• Ljósveran eina: Eftir að hafa hitt ljósverurnar mörgu bar hinn látna fyrir eina skínandi andlega veru sem viðkomandi upplifði sem Guð, Jesús eða aðra trúarleg vera.
• Andstaða við að snúa aftur: Ljósveran sagði hinum látna að hann yrði að snúa aftur til lífsins. Stundum fékk  viðkomandi að velja hvort hann sneri aftur eða héldi áfram inn í ljósið. Það var fyrst og fremst umhyggja fyrir ástvinum á jörðinni sem réði þeirri ákvörðun, ef hún gafst.

Íslenska hlið mála

Hér á Íslandi var lögð nokkur stund á rannsóknir í þessum fræðum á liðinni öld. Þar fór fremstur í flokki dr.Erlendur Haraldsson, fyrrum prófessor við Félagsvísindadeild Háskóla Íslands. Hann ritaði bókina „At the Hour of Death“ ásamt Karlis Osis, en hún kom út kom árið 1977. Hún var gefin út hér á landi 1979 undir heitinu Sýnir á dánarbeði. Karlis Osis var forstöðumaður rannsóknardeildar American Society for Psychical Research.

Þeir Erlendur og Osis nálguðust þessar frásagnir á annan hátt en Moody. Moddy sagði sögu þeirra sem höfðu dáið en síðan verið endurlífgaðir. Erlendur og Osis fjölluðu um sýnir fólks rétt fyrir andlátið. Erlendur hélt þessum rannsóknum áfram og gaf meðal annars út árið 1978 bókina „Þessa heims og annars – könnun á dulrænni reynslu Íslendinga, trúarviðhorfum og þjóðtrú“, og „Látnir í heimi lifenda, niðurstöður rannsóknar um reynslu Íslendinga af látnu fólki“, árið 2005.

Ekki má gleyma að nefna rannsóknir hjartalæknisins Michael Sabom sem hann gaf út árið 1982 í bók sinni „Recollections of death: A medical Investigation“. Hann hafði lesið bók Moodys og fannst hún ekki nægilega vísindalega fram sett. Það merkilegasta við bók Saboms er að mínum dómi viðbætir aftan við megintexta. Í viðbætinn skráði hann frásagnir tuttugu og átta sjúklinga sem höfðu látist og snúið aftur og lýstu upplifun sinni af annarri vídd, tilvist handan þessa skynheims okkar. Um þá vídd og gerð hennar voru þeir ótrúlega sammála.

Tvennt einkenndi allar frásagnir þeirra. Annað mætti kalla veðurfarslýsing. Hitt var lýsing á sveit eða sveitalegu umhverfi. Annar helmingur þessara 28 sjúklinga taldi sig hafa séð umhverfi sem var ekkert nema himinn. Himininn í þessari handanveröld líktist hinum jarðneska himni. Hann var blár, sólin skein en líka sást í stöku ský. Jafnvel þoka var á sveima einhverstaðar í nánd. Tveir sjúklingar sem höfðu sérstakan áhuga á veðurlýsingum töluðu um bláan himinn með stöku skýi í nánd.

Hinn helmingur þeirra sem lýstu reynslu sinni af þessari handanveröld sögðu frá görðum, grænu túni eða engjum þar sem sást í einhverskonar hlið. Þessar himnesku lendur voru að mestu leiti óbyggðar. Það sást ekki í nein hús, dýr eða persónur. Aðeins endalaus tún og engi og garðlendi. Nokkrir sögðust þó hafa skynjað búfénað á beit, og einhverjir höfðu tekið eftir fólki af öllum þjóðernum við einhverja iðju.

Hvað þýðir þetta?

Það er hægt að túlka þessar sýnir með ýmsu móti. Sjúklingarnir gætu verið að upplifa eitthvað alveg einstakt, eitthvað sem þeim þyrkir stórkostlegt, en er þeim um leið algerlega framandi. Þeir túlka þessa reynslu sína samkvæmt eigin hugmyndum um himnaríki – eða lífið eftir dauðann. Þannig túlka sjúklingarnir líka reynsluna af því að snúa aftur til heimsins út frá fyrri reynslu sinni og skoðunum. Þeir tala um að þeim sé á einhvern hátt kippt niður í gegnum göngin sem áður voru nefnd.

Vörubílstjóri lýsti þessum göngum til dæmis eins og pípulögn eða röraræsi á vegi. Þess vegna má draga þá ályktun að þessi tilvist sé ekki svona eins og hér að ofan sé lýst. Þetta sé aðeins mannleg túlkun á því sem orð ná ekki yfir.

En svo gæti líka verið að að hinn látni, sjúklingurinn sem dó og var vakinn aftur til lífsins, hafi raunverulega séð inn í tilvistina sem býður eftir dauðann. Hann væri þá að lýsa raunverulegri reynslu. Og þessi tilvist væri þá raunverulega eins og hann lýsir henni - himinn, sól, ský, engi, tún, fegurð, dýr, fólk í fjarska, hlið. Þessa reynslu er auðvitað ekki hægt að sanna. Því þessa tilvist er ekki hægt að rannsaka vísindalega. Hún er algerlega utan okkar reynslusviðs – ef hún er til myndi einhver bæta við.
Ef við gefum okkur að reynsla þessara sjúklinga sé sönn og frásagnir þeirra sömuleiðis, þá er þessi tilvist sem þeir segja frá utan okkar heims, á öðru sviði.

Þetta er tilvistarsvið sem við getum ekki nálgast fyrr en við deyjum.

Og það er eitthvað algerlega annað en okkar heimur.

Ef til vill er það einmitt sú staðreynd, að meðvitund þeirra sem ganga í gegnum nær-dauða-reynslu, losnar undan undan áreitum þessa heims okkar eitt augnarblik, sem veldur því að þeir geta litið handan núverandi tilvistar og inn í þá næstu. Stillt sig inn á bylgjulengd sem vanalega er utan okkar færis að stilla okkur inn á. Truflanir lífsins eru svo miklar. Þetta er ef til vill sama bylgjulengd og dulspekingar alla trúarbragða reyna að stilla sig inn á. Þetta er bylgjulengd kristinna mystikera, múslímskra súfista og jógameistara búddista og hindúa. En meira að segja þeirra skynjun verður aldrei eins skýr og hinna sem deyja og snúa aftur til lífsins í þessum heimi.

Ekki hafa allir jákvæðu sögu að segja af þessari reynslu af tilvistinni handan dauðans. Það verður að nefnast eins og satt er. Í einni rannsókn þar sem 700 einstaklingar sögðu frá reynslu sinni af handanvíddinni, lýstu 105 henni henni sem „óþægilegri“. Það voru þó engir púkar eða brennandi eldar sem biðu handan ganganna – óþægindin virtust fremur stafa af því hvernig sjúklingarnir sjálfir litu á það sem var að gerast – hvernig þeir mátu það sem þeir sáu. Þeir sáu sömu aðstæður og hinir sem höfðu jákvæða upplifun. En þessar aðstæður virkuðu ógnandi á þá af einhverjum ástæðum.

Að lokum má ekki gleyma því að nær-dauða-reynsla er aðeins innlit í aðra tilvist – einskonar sýnishorn af dauðanum. Við getum ekki með vissu vitað hvert framhaldið er – sýnin endar þegar viðkomandi snýr aftur til jarðlífsins. Það er eins og ef við myndum millilenda á flugvellinum í París á leiðinni til Ítaliu. Þá gætum við ekki komið heim úr ferðalaginu og sagst hafa ferðast um Frakkland. En við gætum alla vega staðfest það fyrir vinum okkar að Frakkland væri til í raunveruleikanum – þó svo að við hefðum aðeins séð það út um gluggann á flugvélinni stutta stund.

Og svo er það spurningin: Er þetta raunverulegur dauði sem hér hefur verið lýst– ef hægt er að endurlífga hinn látna? Er hann þá látinn? „Hvað er dauði“ - eins og einn vinur minn, læknir og áhugamaður um dulsálarfræði spurði mig að? Eru þessar myndir og lýsingar sem hér hafa verið gerðar að umfjöllunarefni, ef til vill aðeins síðasta skynjun veru sem síðan slokknar algerlega á, eins og efasemdarmenn halda án efa fram? Tölvunnar sem kulnar? Svarið fáum við ef til vill aldrei í þessum heimi.

Ég læt Erlend Haraldsson og Karlis Osis hafa lokaorðið, sem er fengið úr bók þeirra Sýnir á dánarbeði:

Það er hvorki raunsætt né í anda vísindanna að sniðganga slíkar (dulsálfræðilegar) rannsóknir eða láta sem sú vitneskja, sem fengist hefur um þetta efni, sé ekki til. Sérstaklega á þetta við þegar grunur leikur á að niðurstöðurnar bendi til þess að ríkjandi skoðun vísindanna um dauðann sé ekki á rökum reist, og ný þekking kunni því að valda verulegum breytingum á ýmsum sviðum (Sýnir á dánarbeði, Skuggsjá 1979)

Skràning hafin à hjóna og sambúðarnàmskeið

Þà er skràningin hafin à nàmskeiðið sem sagt var frà fyrir Verslunarmannahelgina.

Fyrsta nàmskeið haustsins verður 16. september kl.20.00-23.00 à höfuðborgarsvæðinu.

Takmarkaður fjöldi kemst að.

Skràning fer fram à [e-mail] og upplýsingar um nàmskeiðið er að finna à þessari bloggsíða. 

  

Hjónanámskeið - 19. starfsárið að hefjast.

Þá er Verslunarmannahelgin framundan en strax eftir hana verður byrjað að skrá á hjóna og sambúðarnámskeið komandi hausts. Fyrsta námskeið haustsins að þessu sinni verður haldið 18. september í Reykjavík.

Aðeins ákveðinn fjöldi kemst að hverju sinni en á liðnu vori var fullbókað að venju og sóttu þá um 50 pör síðasta námskeið vetrarins. Námskeiðið var bæði haldið á Íslandi og í Svíþjóð veturinn 2013 -2014 og verður svo einnig á komandi vetri.

Námskeiðið hæfir öllum pörum, bæði þeim sem hafa búið lengi saman sem og hinum. Á námskeiðinu er fjallað um helstu gildrur sambúðarinnar og hvernig best er að bregðast við þeim vanda sem upp kann að koma í sambandinu. Pörin vinna hvert og eitt út frá sínum forsendum og sínu sambandi. Enginn "stórisannleikur" er í boði, heldur verður hver og einn að skoða sinn hug og hvað hann getur lagt að mörkum til að bæta og efla sambandið. 

Tekið er sérstaklega á vanda sem tengist stjúpfjölskyldum, framhjáhaldi, áfengismisnotkun, kynlífsvæntingum og því sem kannski þjáir flest pör - áhugaleysi og leiði í sambandinu.

Námskeiðið hefst með greiningarverkefni þar sem pörin skoða sitt samband út frá ýmsum forsendum, en því lýkur með því að farið er yfir nokkrar leiðir sem reynst hafa pörum vel.

Pörin fara síðan heim með 7 vikna verkefni sem á að styðja þau í því að halda áfram að byggja upp sambandið.

Umsjónarmaður og leiðbeinandi er sem fyrr undirritaður.

 

Þetta verður 19. starfsár hjónanámskeiðanna.

 

Nánari upplýsingar um skráningu og hvar námskeiðið verður haldið munu berast eftir Verslunarmannahelgi.

Sími (ÍS) 00354- 8917562

 

Tel (SV) ( 0046 ) 0703254543

Hugleiðing um heimilisofbeldi à Kvennadegi.

Í dag er 19. júní, Kvennadagurinn. Vil ég nota tækifærið og óska öllum konum til hamingju með daginn.

Þann 19. júní 1915 fengu íslenskar konur 40 ára og eldri kosningarétt og kjörgengi til alþingis. Baráttan hafði staðið frá árinu 1885 þó fyrsta opinbera krafan um kosningarétt kvenna hafi ekki komið fram fyrr en árið 1895. Bràtt eru því liðin 100 àr frà þessum merka àfanga í sögu þjóðarinnar.

Baràttumàl kvenna eru baràttumàl okkar allra sem viljum stuðla að betra samfélagi. Og víða þarf enn að taka saman höndum og bæta það sem brotið er, því miður.

Í tilefni dagsins vil ég varpa fram hugleiðingu um heimilisofbeldi, hvað það er  og hvernig hægt er að taka à því. Því ofbeldi á heimilum í einhverri mynd er tiltölulega algengt fyrirbæri, því miður.

Ofbeldið getur tekið á sig margvíslegar myndir bæði andlegar og líkamlegar, og er ekki einskorðað við ákveðna þjóðfélagshópa eða stéttir. Þeir sem búa við ofbeldi af einhverju tagi reyna oftast að fela það út á við. Ofbeldið verður þannig gjarnan best varðveitta leyndarmál fjölskyldunnar. Það er því erfitt að meta umfang þess nákvæmlega eða hversu margir einstaklingar það eru, börn og fullorðnir, sem búa við ofbeldi. Einu marktæku ábendingarnar um fjölda fórnarlamba heimilisofbeldis, eru þær sem fást frá samtökum er reyna að aðstoða þau sem fyrir ofbeldinu verða. Þó er þar aðeins um toppinn á ísjakanum að ræða því allt of margir láta ofbeldið yfir sig ganga án þess að leita sér hjálpar og geta margar ástæður legið þar að baki. Gjarnan tengist ofbeldi innan fjölskyldunnar áfengismisnotkun eða misnotkun á vímuefnum af einhverju tagi. Það þarf þó alls ekki að fara saman þó oft valdi langvarandi misnotkun áfengis og vímuefna ofbeldishneigð. Margir nota vímuna sem afsökun fyrir ofbeldishneigð sinni, en sú afsökun er í raun marklaus. Víman kallar aðeins fram ofbeldis tilhneigingar sem búa undir niðri.

Ofbeldi í hjónabandi eða sambúð fylgir oft ákveðnu ferli. Áður en ofbeldið brýst fram á sér stað einskonar spennuhleðsla. Parið veit að brátt verður gripið til ofbeldisins, hver svo sem ástæðan er. Konan, sem oftast er fórnarlambið ásamt börnunum, gerir allt sem hún getur til þess að blíðka manninn og koma í veg fyrir árás á sig eða börnin. Maðurinn svarar með auknum yfirgangi sem endar með ofbeldi. Eftir að ofbeldið hefur átt sér stað segist maðurinn sjá eftir öllu saman og gerir allt sem hann getur til þess að sannfæra konuna um að þetta muni aldrei gerast aftur. Konan reynir þá gjarnan að gleyma því sem gerðist en eftir ákveðinn tíma endurtekur allt þetta ferli sig. Ef áfengis og vímuefnanotkun eru með í spilinu hjá öðrum eða báðum aðilunum, fórnarlambinu og ofsækjandanum, er afneitun gjarnan fylgisfiskur ofbeldisins.

Eitt af því sem einkennir þann sem beitir ofbeldi innan veggja heimilisins er, að hann kemur fram sem tvær gersamlega óskyldar mannverur. Á það við bæði um karla og konur, þó oftast séu það karlar sem beita ofbeldi eins og fyrr segir. Utan veggja heimilisins kemur sá er fyrir ofbeldinu stendur fram eins og hinn fullkomni heimilisfaðir en um leið og heim er komið vill hann öllu ráða og kúgar heimilisfólkið. Allir verða að lúta vilja hans. Með öðrum, t.d. á vinnustað, er hann gjarnan elskulegur og viðfeldinn en innst inni þráir hann vald í einhverri óljósri mynd. Sá er beitir ofbeldi á heimili sínu þjáist gjarnan af einhverkonar minnimáttarkennd sem aftur verður kveikja ofbeldisins t.d. þegar áfengi er haft um hönd. Fórnarlambinu er þá kennt um allt í lífinu sem ekki hefur gengið eins og ofbeldismaðurinn vildi, jafnvel það að hann skuli beita ofbeldi.

Reynslan sínir því miður að litlar líkur eru á því að sá sem beitir maka sinn og börn ofbeldi bæti ráð sitt eða taki upp nýja lifnaðarhætti. Þvert á móti eru meiri líkur á því að ofbeldið aukist með tímanum. Ofbeldismaðurinn leitar sér líka ógjarnan hjálpar að fyrra bragði. Öll þau sem búa við slíkt ofbeldi innan heimilisins í einni eða annarri mynd ættu því að leita sér aðstoðar til að losna úr sambandinu. Mörg samtök bjóða upp á hjálp þegar í slíkt óefni er komið. Og þó erfitt geti verið að horfast í augu við sjálfan sig og viðurkenna að sambúðin er komin í óefni, þá er sú viðurkenning gjarnan fyrsta skrefið burt úr aðstæðum sem til lengdar brjóta einstaklinginn niður.

Hjónanàmskeið september 2014

Á þessu vori voru liðin 18 ár frá því að èg stóð fyrst fyrir hjónanàmskeiðum á vegum Hafnarfjarðarkirkju, en fyrsta námskeiðið var haldið haustið 1996. Þá var ætlunin að bjóða upp á eitt eða tvö námskeið, en vegna mikillrar og stöðugrar aðsóknar eru námskeiðin enn í gangi. Námskeiðin hafa reyndar í gegnum àrin ekki aðeins verið haldin í Hafnarfjarðarkirkju heldur einnig víða um land og erlendis. Þau hafa þannig verið haldin oft í Reykjavík en einnig í Keflavík, Grindavík, Vestmannaeyjum, Þorlákshöfn, Hveragerði, þrisvar á Selfossi, í  Árnesi, á Höfn í Hornafirði, á Eskifirði, þrisvar á Egilsstöðum, fjórum sinnum á Akureyri, á Ísafirði, Suðureyri, Þingeyri, í Borgarnesi, á Akranesi, Seltjarnarnesi og í Noregi, Danmörku og Svíþjóð.

 

Velgengni námskeiðanna má kannski einna helst rekja til þess að á námskeiðunum gefst þátttakenndum tækifæri til þess að skoða sitt eigið samband út frá fyrirlestrum og verkefnum sem hvert par heimfærir upp á sinn eigin veruleika. Þar er líka lögð áhersla á sjálfsskoðun og sjálfsrýni. En umfram allt er bent á fjölbreyttar leiðir sem hægt er að fara til að bæta og styrkja hjónabandið og sambúðina í aðstæðum lífsins. Þannig hentar námskeiðið öllum aldurshópum og er ekki síst gagnlegt fyrir þau pör sem vilja styrkja það sem gott er fyrir. Þannig þurfa hjón ekki endilega að vera í einhverjum vanda til að geta nýtt sér aðferðafræði námskeiðsins.

 

 

Þó grunnurinn hafi alltaf verið sá sami hafa námskeiðin og áherslurnar auðvitað breyst í gegnum árin. 

Í tengslum við námskeiðin hafa orðið til tvær bækur, Hamingjuleitin sem kom út árið 2001 og Hjónaband og sambúð árið 2006. Einnig hafa önnur almenn námskeið þróast út frá hjónanámskeiðunum. Þar ber hæst námskeiðið 10 leiðir til lífshamingju sem er ætlað öllum en ekki sérstaklega pörum. Einnig það hefur verið haldið um allt land á undanförnum árum og í Svíþjóð undanfarið àr.

Boðið verður upp à nàmskeiðið að nýju í september à komandi hausti. 

 

Nànari verður sagt frá stað og stund hér þegar nær dregur. 

 

Magnaðir dagar í Normandí 2004 og 2005

Þetta eru magnaðar myndir.

Sjálfur átti ég magnaða daga á innrásarslóðunum 2004 og 2005.

2004 var ég þarna á ferð með fjölskyldunni í viku en 2005 leiddi ég ásamt Árna Helgasyni svila mínum ferðahóp 40 Íslendinga frá Englandi, yfir Ermasundið, til Normandi og áfram til Parísar. Leiðangurinn var farinn til að skoða innrásarslóðirnar, rústir, staði og söfn.Tilefnið var útgáfa bókar minnar "Ragnarök" sem meðal annars fjallaði um innrásina í Normandi. Í hópnum var fólk með mikla þekkingu á þessum atburðum öllum, hernaðartækninni og öðru sem tengdist sögunni.

Hápunktur ferðarinnar var bænastund með öllum hópnum í kanadíska kirkjugarðinum sem geymir leiði þeirra Kanadamanna er féllu á innrásardaginn. Þangað fórum við til að finna leiði föður eins af ferðalöngunum sem aldrei hafði komið þangað fyrr en dreymt um það alla æfi.

Það var tilfinningaþrungin stund og ógleymanleg og gerði atburði liðinna tíma ljóslifandi.

Normandí þá og í dag

Sumarnámskeið í trúarbragðaskólanum - Gyðingdómur, kristni og íslam.

Vegna þeirrar miklu umræðu sem orðið hefur um íslam í aðdraganda sveitastjórnarkosninga mun ég bjóða upp á stutt en ítarlegt sumarnámskeið í Trúarbragðaskólanum um systurtrúarbrögðin þrjú, gyðingdóm , kristni og íslam. 

Farið verður í gegnum sögu og kenningar þessara þriggja heimstrúarbragða sem öll rekja rætur sínar til Abrahams. Spurt verður: Hvað er líkt með skyldum, hvað er ólíkt og hvers vegna hafa átök einkennt sögu gyðingdóms, kristni og íslam allt til dagsins í dag? Eða, er það ef till vill þjóðsaga?

Sérstök áhersla verður lögð á atburði liðinnar aldar og reynt að kryfja stöðuna eins og hún er í dag. 

Námskeiðið verður haldið fimmtudaginn 12. júní og hefst það kl.20.00. 

Ný handbók um trúarbrögðin þrjú eftir leiðbeinanda verður kynnt sem ítarefni.  

Skráning og nánari upplýsingar má fá á [e-mail] og í síma 4990549

 

Miklir erfiðleikar í hjónabandi – hvað er til ráða?

Þessi spurning barst mér fyrir nokkru:

Sæll.

Mér líður svo hræðilega illa. Það eru svo miklir erfiðleikar í hjónabandinu. Það virðist ekkert verahægt að gera. Við búum á stað þar sem er sama og engin þjónusta, þar að auki höfum við ekki efni á að fara til ráðgjafa.

Ég tek lyf, Anafranil. Maðurinn minn er svo harður og illur og reiður og uppgefinn. Samt getur hann haldið áfram, ég hins vegar hef íhugað að stytta líf mitt.

Ég á þrjú lítil börn og tvö fullorðin og einnig barnabörn. Ég er ekki heimsk, en ég er svo hrædd og þreytt og ein ég get ekki talað um þetta við neinn bara skrifað núna því þú sem lest þetta veist ekki hver ég er.

Það getur enginn talað við manninn minn, hann er bara þreyttur á mér og finnst ég aumingi. Ég drekk ekki, hef ekki drukkið í 20 ár og hætti að reykja fyrir 1/2 ári. Hann reykir ekki og getur drukkið í miklu hófi.

Ég hlýt að vera skelfilega eyðslusöm, því reikningarnir eru svo háir. Ég skil þetta samt ekki. Það er svo dýrt að versla í matinn og ég reyni svo sannarlega en tekst ekki. Yrði ekki bara betra fyrir hann að vera án mín. Ef eitthvað svo afdráttarlaust gerist hjálpar fólk. Við vorum bæði í öðru hjónabandi áður og ég get ekki gengið í gegn um annan skilnað.

Og svona reyndi ég að svara:

Heil og sæl og takk fyrir bréfið.

Ég sé á bréfinu þínu að það er margt sem hvílir á þér og ykkur, manninum þínum og fjölskyldunni.
Þú segir að þér líði illa, að erfiðleikar séu í hjónabandinu og að fjármálin séu í hnút. Nú þekki ég auðvitað ekki ykkar aðstæður en finn að þú kennir sjálfri þér um margt af því sem að er. Samt er maðurinn þinn harður og illur og reiður og uppgefinn eins og þú segir sjálf. Þú telur þig heldur ekki sjá neina leið út úr vandanum, hefur engan til að tala við og ert búinn að vera að velta því fyrir þér hvort lífið sé þess virði að lifa því.

Þess vegna vil ég byrja á því að segja þér að leiðin út er til.

Það er bara þannig að þegar maður er fastur í myrkum hugsunum, þá á maður svo erfitt með að sjá ljósið út úr myrkrinu, sérstaklega ef maður hefur engan til að tala við eins og þú segir sjálf.

Eins og ég segi, þá þekki ég ekki ykkar aðstæður, veit ekki hvað nákvæmlega er að eða hvar þið búið. En mig langar til að benda þér á nokkrar leiðir sem þú getur farið til að leita þér hjálpar og sem þið bæði, þú og maðurinn þinn, getið nýtt ykkur.

Ein leiðin er að hafa samband við ráðgjafa.

Annað ráð er að hringja í fjölskylduþjónustu kirkjunnar, panta hjá þeim viðtal ef þú kemst til þeirra eða tala við ráðgjafa þar.  Þarna eru sálfræðingar og fjölskylduráðgjafar sem gjarnan vilja hjálpa þér. Þarna fáið þið líka hjálp og leiðbeiningar varðandi fjármálin.

Þriðja leiðin er að hringja í vinalínu Rauða krossins ef þú þarft að tala við einhvern um líðan þína. 

Ef þú ert ákaflega langt niðri núna myndi ég líka benda þér á göngudeild geðdeildar Landspítala. Þar vinnur frábært fólk sem skilur þinn vanda og ykkar og getur stutt ykkur.

Umfram allt, ekki gefast upp því þú átt svo mikið, börnin þín fimm og barnabörnin. Þeirra vegna og ykkar vegna skaltu strax hafa samband við einhverja af þeim aðilum sem ég nefni hér. Og þá um leið hefur þú stigi fyrsta skrefið til bjartari tíma.

Kær kveðja, 
ÞH

Vor í Dölunum í Svíþjóð

Eftir langan vetur hyllir nú undir vor í Dölunum í Svíþjóð. Sólin skín, fuglarnir syngja og spàð er 14 stiga hita um helgina. Èg var úti í 2 tíma göngutúr í blíðunni og naut þess að horfa à hvernig skógurinn er strax að taka við sér.

 Skíðamenn kvarta en sama er mér.

Nú et bara að fara að dusta af garðhúsgögnunum og vona að vorið haldi í sér.

 

 

Hjónanàmskeiði lokið - fullt að venju.

Enn einu sambúðar og hjónanámskeiðinu er lokið.

Fullt var á námskeiðinu eins og venjan hefur verið og komust færri að en vildu. Þannig hefur það í raun verið undanfarin 18 ár.

Að þessu sinni fór námskeiðið fram í safnaðarsal Háteigskirkju. Pör komu af öllu landinu og greinilegt er að margir eru tilbúnir að leggja á sig töluvert ferðalag til að styrkja og bæta sambandið sitt. 

Hópurinn sem mætti var góður og létt yfir fólki og mikið hlegið, þó auðvitað væri alvaran ekki langt undan. Enda mikið sem gengur á í samfálaginu sem ekki auðveldar fólki sambúðina eða kitlar hláturtaugarnar. Nú tekur við hjá pörunum sjö vikna heimavinna sem byggir á námskeiðinu. Vonandi gengur öllum vel að leysa úr þeim. 

Ekki verða fleiri námskeið í boði þetta misserið hér á landi, en ef að líkum lætur verður aftur haldið álíka námskeið á komandi hausti. 

 

Nú taka við ràðgjafa og prestsstörf í Svíþjóð -