Íslam - sjöundi hluti

Árið 622 var Múhameð boðið til borgarinnar Medinu, til að koma á friði þar á bæ, en þar hafði um tíma ríkt upplausnarástand og vonuðust heimamenn til að kenning Múhameðs gæti lægt öldurnar. Var ástandið þá orðið þannig í Mekku að hann varð að flýja borgina um miðja nótt. Þykja múslímum þetta svo mikil tímamót að þeir miða upphaf tímatals síns við þennan atburð. Þess vegna er í dag árið 1378 samkvæmt tímatali múslíma.         

Borgin hét reyndar upphaflega Yathrib, en fékk síðar nafnið .i.Medina;, sem merkir BORGIN EINA, því þar kom Múhameð á fót fyrsta múslímska samfélagin sem gat um frjálst höfuð strokið og átti eftir að verða fyrirmynd annarra. Frá Medínu hóf hann vopnaða baráttu gegn íbúum Mekku og árið  624 sigraði hann borgarbúa, þó það tæki hann nokkur ár að ná sjálfri borginni á sitt vald.

Einnig barðist hann gegn ættbálkum gyðinga sem studdu andstæðinga hans í Mekku leynt og ljóst. Í þeirri baráttu var ekki beitt neinum vettlingatökum. Enda var það Múhameð mikið persónulegt áfall að gyðingar skyldu ekki vilja viðurkenna hann sem spámann. Þess í stað hæddust þeir að fákunnáttu hans í fræðum gyðinga og gerðu lítið úr boðskapnum.

Stuttu eftir fall Mekku sigraði Múhameð samanlagðan her uppreisnargjarnra gyðinga frá Medínu og heiðinna ættbálka sem höfðu gert við þá bandalag og var þar með búinn að sameina skagann allan undir eina stjórn. Til að koma í veg fyrir frekari uppreisnir og bæla niður andstöðu lét hann eftir sigurinn taka af lífi alla karlmenn af ættbálki gyðinga í Medínu, alls 700 menn, og selja konurnar og börnin í þrældóm.

Múhameð var búinn að leggja á ráðin um að gera innrás í Sýrland er hann féll frá árið 632.